سال ۲۰۴۰ یعنی ۲۰ سال بعد، فرآیندهای ضبط، تدوین، میکس و مسترینگ صدا، به صورت کلی تغییر خواهد کرد. در حال حاضر، مهندسان صدا، به دلیل عدم دسترسی به تجهیزات و امکاناتی از قبیل میکسرهای صدای پیشرفته، استودیو های حرفه‌ای با طراحی آکوستیکی مناسب، رک‌های صدای متنوع، کامپیوترهای قوی و . . . دارای محدودیت هستند.
اگر به این محدودیت‌ها «دیوار چهارم» گفته شود که بین مهندس صدا و تولید یک قطعه، باقی مانده است؛ در آینده، این محدودیت‌ها از بین خواهد رفت و مهندسی صدا به صورت واقعیت مجازی و در محیط‌های سه‌بعدی، همه‌گیر خواهد شد.
در این مقاله، به بررسی پیشرفت تکنولوژی‌ها در سال‌های اخیر و بررسی پیشرفت تکنولوژی‌های مرتبط با محدوده‌ی داینامیک صدا پرداخته خواهد شد.
احسان علی‌آبادی ، پیشرفت تکنولوژی محدوده‌ی داینامیک صدا، صنعت صدا و تصویر، مرداد و شهریور ١٣٩٩، سال پانزدهم، شماره ٩۵، ١٨-١٩.
