جاذب‌های آکوستیکی ناکارآمد
در ایزوله کردن استودیو

احسان علی‌آبادی

کارشناسی ارشد مهندسی صدا

ehsan.e.aliabadi@gmail.com

دانلود مقاله

1-1- مقدمه

در این مقاله به جاذب‌های مرسوم و ناکارآمد در ایزوله کردن آکوستیکی استودیوها (به خصوص استودیوهای خانگی) پرداخته می‌شود.

1-2- جاذب‌های استودیویی ناکارآمد

ایزوله کردن استودیو برای جلوگیری از ورود نویزهای محیطی و خروج صدای استودیو و جلوگیری از ایجاد مزاحمت‌ برای همسایه‌ها، غیرقابل انکار است ولی بعضی از مواد رایجی که به عنوان جاذب برای این منظور استفاده می‌شوند، برخلاف تصور رایج کارآیی ندارند؛ در ادامه مواردی از این دست بیان می‌شوند:

1-2-1- شانه‌ی تخم‌مرغ[1]

در دهه پنجاه و شصت میلادی یعنی حدود شصت سال پیش این‌طور تصور می‌شد که شانه تخم‌مرغ بر روی دیوار به ایزولاسیون کمک می‌کند ولی در حقیقت به جز مقدار کم دیفیوز (پراکنده) کردن صدا، کاملا بی‌فایده است و مشکلاتی از قبیل احتمال اشتعال بالا را همراه دارد.

1-2-2- تشک[2]

استفاده از تشک روی دیوار استودیو هم کارایی ندارد علاوه بر این که بعد از مدتی مشکلاتی از قبیل بوگرفتن و فراهم آوردن مکانی برای زندگی جانواران موذی و حشرات را به همراه دارد؛ حجم زیادی از اتاق را نیز اشغال می‌کند.

1-2-3- فرش[3]

به کار بردن فرش روی دیوار به منظور ایزوله کردن استودیو هم امری رایج و اشتباه است (البته به دلیل کاهش بازتاب[4] صدا از دیوار مقدار کمی آکوستیک استودیو بهتر می‌شود) باز هم مشکلاتی از قبیل بو گرفتن را به همراه دارد (اغلب افراد فرش نو نمی‌خرند و فرش‌های استفاده شده را به کار می‌برند که این مساله را تشدید می‌کند.)

1-2-4- فوم‌های لاستیکی[5] و لاستیک[6]

علی‌رغم کمک به کاهش بازتاب صدا به مقدار کم، مشکل ایزولاسیون را رفع نمی‌کند.

اگر فوم‌های لاستیکی را فشرده کنیم تا فضای کم‌تری اشغال کنند (لاستیک) باز هم مشکل ایزولاسیون پا بر جا است.

1-2-5- پنل‌های تخته سه لا[7]

این مورد کارآیی دارد ولی مشکل این است که معمولا ضخامت آن‌ها کم‌تر از 5 سانتی‌متر است و برای کارایی باید آن‌ها را روی هم چسباند (در غیر این صورت با صدا می‌لرزند و نه تنها کمکی نمی‌کنند بلکه خود منبع نویز می‌شوند) پس مشکل کارآیی پایین در مقایسه با این مساله که باید مقدار زیادی از آن‌ها را روی هم چسباند تا جواب بدهند.

1-2-6- نئوپان[8]

نئوپان کارآیی دارد و به خاطر ضخامت و تراکم بالا، استودیو را تا حدی ایزوله می‌کند ولی مشکلات آن، سنگین بودن و هزینه‌ی بالا است که با این هزینه با مواد مناسب می‌توان این بازدهی را بسیار راحت‌تر به دست آورد.

1-2-7- عایق فایبرگلاس[9]

با این که به به کاهش بازتاب‌ها کمک می‌کند ولی کارآیی چندانی در ایزوله‌سازی ندارد علاوه بر این که باعث خارش پوست هم می‌شود.

1-2-8- فوم آکوستیکی[10]

تقریبا بدترین مورد است و دلیل آن این است که عملا هیچ کاری برای ایزوله کردن انجام نمی‌دهد. مشکل اصلی ما در ایزوله کردن فرکانس‌های پایین و با انرژی بالا هستند که توانایی عبور از دیوار را دارند و فوم‌های آکوستیکی فرکانس‌های زیر یک کیلوهرتز را با تضعیف قابل اغماضی عبور می‌دهند، مشکل اشتعال و احتمال آتش‌سوزی کماکان پابرجاست و هزینه‌ی بالایی دارند.

[1] Egg Crate

[2] Mattress

[3] Carpet

[4] Reflection

[5] Foam Rubber

[6] Rubber

[7] Plywood Panels

[8] Particle Board

[9] Fiberglass Insulation

[10] Acoustic Foam